کوروش و داریوش بزرگ ترین پادشاهان هخامنشی و حتی می توان گفت بزرگ ترین پادشاهان ایران در طول تاریخ بودند. زمانی که داریوش به پادشاهی رسید مخالفان بسیاری داشت او جنگ های متعددی با مخالفان خود انجام داد و همه آنها را سرکوب نمود. حتی حاکمی را که کمبوجیه از طرف خود برای مصر تعیین کرده بود برعلیه داریوش دست به شورش زد ، به همین خاطر داریوش بزرگ به مصر حمله کرد و حاکم آن را کشت و دوباره مصر تحت فرمان حکومت مرکزی ایران درآمد. داریوش در کتیبه بیستون که بردیواره کوه کنده شده وهنوزهم پابرجا است ، به خط میخی چگونگی تمام این جنگ ها و پیروزی های خود را نوشته است.

داریوش پس از تصرف دوباره مصر دستور داد تا با کانال دریای سرخ را به دریای مدیترانه متصل کنند تا کشتی های ایرانی آسوده تر به قسمت های مختلف مصر دسترسی داشته باشند. این یکی ازعجیب ترین کارهایی بود که در دنیای آن روز انجام شده بود ، به دستور داریوش بزرگ کتبه ای سنگی در کنار این کانال نصب کرده بودند که چگونگی کندن کانال بر روی آن نوشته شده بود. بعدها این کتیبه به زیر خاک رفت. زمانی که فرانسوی ها کانال سوئز رابه شکل امروزی آن می کندند این کتبه را از زیر خاک درآوردند و درحال حاضر دریکی از موزه های فرانسه نگهداری می شود.

اما کار اصلی داریوش که باعث شهرت او درجهان شد به خاطر جنگ هایش نبود ، بلکه مربوط به چگونگی کشور داریش بود. داریوش بزرگ کشوری را اداره می کرد که بزرگترین کشور جهان آن روز بود! و تا آن زمان کشوری به آن بزرگی درجهان وجود نداشت! مسلماَ اداره چنین کشوری که امروزه به 15 کشور تبدیل شده است دردنیای آن روز کاری بسیــار سخت و غیر ممکن به نظر می رسید. اما داریوش کبیر این کار را ممکن ساخت. بسیاری ازکارهایی که داریوش در زمینه کشور داری انجام داد ، اختراع خودش بود و تا آن زمان درجهان سابقه نداشت و بعدها تمام کشورهای جهان نحوه کشور داری را از او و ایرانیان یاد گرفتند ، به همین خاطر تمدن ایران در زمان هخامنشیان تمدن برتر جهان بود و تمام جهانیان بسیاری از امور را از ایران تقلید می کردند.

داریوش بزرگ برای اداره بهتر کشور ، آن را به استان های مختلف تقسیم کرد و برای هر استان یک شهربان(استاندار)انتخاب کرد(همانند کوروش بزرگ). آنگاه تمام استانها را با جاده به هم متصل کرده و به فاصله یک روز پیاده روی در جاده ها مسافرخانه درست کرد. او دستور داد در داخل هر مسافرخانه سربازی با خانواده اش زندگی کند. اسبی تندرو هم دراختیار آن سرباز بود. هرگاه در گوشه ای ازکشور اتفاق مهمی می افتاد ، استاندار آن و یا ماموران مخفی داریوش خبر را به یک سوار کار می دادند و او بدون لحظه ای درنگ خود را به اولین مسافرخانه می رساند، در حالی که خودش و اسبش به شدت خسته بودند نامه را به سربازی می دادند که درآن مسافرخانه زندگی می کرد. او نامه را گرفته و برروی اسب خود می پرید و با سرعت خود را به مسافرخانه بعدی می رساند به این ترتیب نامه که می باید طی چند ماه به دست داریوش برسد ظرف چند هفته به دستش می رسید! و داریوش کبیر از گوشه کنار کشور باخبر می شد.

بعدها بسیاری از کشورها این کار داریوش را تقلید کردند. در زمان داریوش به آن سازمانی که نامه ها را حمل می کرد "برید" و به کسانی که نامه راحمل می کردند "چاپار" و به آن مسافرخانه ها ، "چاپارخانه" می گفتند.

به دستور داریوش کبیر درشهری به اسم "پارسه" بزرگترین کاخ هخامنشیان یعنی "تخت جمشید" ساخته می شود. درساخت این کاخ هزاران معمار هنرمند و کارگر ، کار می کردند. اما به گواهی تاریخ هیچ برده ای در آنجا کار نکرد و همه کسانی که درآنجا کار می کردند حقوق می گرفتند. هخامنشیان علاوه بر "تخت جمشید" دو پایتخت دیگر هم داشتند ، به اسم شوش که زمستان ها و اکباتان که تابستان ها از آن استفاده می کردند

آدرس:

 http://tarikhema.parsiblog.com/

- ایرانیان یکی از پیش گامان احداث سد بودند و چندین سد باستانی گواه این مدعاست.. چند سد یادگار ایران باستان عبارتند از:

¤ سد قلعه رستم: در 33 کیلومتری شمال شوشتر بر روی کارون که دارای سه دهنه بزرگ از بالا به پایین بوده است. نهری را که از این سه سد آب می گرفته نهر « جوی بند » و یا « دیم چه » می گفته اند . درازای این نهر آبیاری 18 کیلومتر بوده است.

¤ سد شعیبیه: که در 24 کیلومتری جنوب غربی شوشتر و بر روی رودخانه دز ساخته شده بوده است.

¤ سد کارون: که در 8 کیلومتری شمال اهواز قرار داشته است.

¤ سد عجیرب: که در 36 کیلومتری شوشتر روی رودی با همان نام احداث شده است.

¤ سد کرخه: این سد در 15 کیلومتری شمال حمیدیه واقع بوده و پیش تر به آن سد نهر هاشم می گفته اند.

¤ سد ابوالعباس: در 18 کیلومتری رامهرمز واقع است و از سه دهانه تشکیل می شده است.

¤ سد ابوالفارس: در جنوب شرقی رامهرمز.

دوره ی تاریخی وتقسیمات آن

دوره تاریخی از زمانی آغاز می شود که ازانسان،اسنادوآثار مکتوب راجع به حوادث ووقایع آن زمان به دست آمده است.یعنی خط اختراع شده وانسان با کتابت آشنا گردیده است.

 تاریخ جهان به چهاردوره ی کلی تقسیم می شود:

1-تاریخ قرون باستان(قدیم): تاریخ ملل قدیم مربوط به اقوامی است که درروزهای پیشین زندگی کرده اند یعنی از ابتدای تاریخ مانند (کلدانی ها،فنیقی ها،آشوریان،مادها،پارسها،یونانی ها،رومیهاو...)

2-تاریخ قرون وسطی:  تاریخ میان عهد قدیم   وعهدجدیداست واز اواخر قرن چهارم میلادی (395م) تجزیه امپراطور روم به دوبخش شرقی وغربی شروع وبه اواخرقرن پانزدهم میلادی(1453م)فتح قسطنطنیه (استانبول امروزی)به دست ترکان عثمانی- سلطان محمد فاتح منتهی می شود.

دراین دوره وقایع مهمی مانند:حمله اقوام وحشی به ایتالیا(روم غربی)،انتشاردین مسیح،ظهوروتوسعه ی دین اسلام،جنگهای ممتد میان مسلمانان ومسیحیان(جنگ های صلیبی)،تشکیل حکومت های ملک الطوایفی،تحولات سیاسی واجتماعی ،تاسیس وبسط دول درمغرب اروپا اتفاق افتاد.

3- تاریخ قرون جدید: ازسال1453مشروع وتاسال 1789م(سال انقلاب کبیر  فرانسه) منتهی می شود.

از وقایع مهم این دوره نهضت رنسانس(تجدیدحیات علمی،ادبی وهنری دراروپا)،اصلاح کلیساومذهب،اختراع چاپ وکشف آمریکا ،استقلال پادشاهان،استحکام دولت های غرب اروپا می باشد.

در این دوره هجوم غول آسای استعمارغرب به کشورهای جهان سوم شروع شد.

4-تاریخ قرون معاصر:ازانقلاب کبیر فرانسه شروع وتا عصر حاضر ادامه دارد.

از وقایع مهم این دوره استقرارحکومت ملی به جای حکومت استبدادی،استحکام اصل استقلال ملی وآزادی،نهضت فرهنگی ،اصلاحات اجتماعی،وقوع دوجنگ جهانی اول ودوم و...

منبع:ممتحن،حسینعلی،کلیات تاریخ عمومی،جلد1،انتشارات دهخدا،تهران1349،صص28و29

چگونه تاریخ بخوانیم؟

برای یک دانش آموز دشوار است که تاریخ جنگها وتولّدها و مرگ شخصیّت ها و نام مکان ها را حفظ کند0 گاه مطالعه ی تاریخ باعث می شود که علاقه ی دانش آموز نسبت به شخصیّت های تاریخی کم شود0 بنابراین،اگر تاریخ، فقط بر روی تاریخ تولّد و مرگ تکیه کند،به یک درس خسته کننده تبدیل می شود0 از سوی دیگر،یک آموزگار باتجربه  می تواند شخصیّت ها ورویدادها ی تاریخی را به شکلی زنده تدریس کند0 در این حالت ، میزان یادگیری بیشتر است و دانش آموزان بهتر می توانند زمان و مکان زندگی و مرگ شخصیّت ها رایاد بگیرند امّا چگونه می توان درس های تاریخ را بهتر آموخت؟ در اینجا به چند رهنمود مفید اشاره می کنیم0

1-     اوّل با فهرست مطالب آشنا شویم0 این کار به شما کمک می کند تا مکان و زمان رویدادهای تاریخی را به شکل کلّی بشناسید0 برای اینکه این مطالب را همواره در خاطر داشته باشید، هر چند مدّت یک بار به خصوص قبل از امتحان،فهرست مطالب را باز خوانی کنید0

2-     جدول ها ، نمودارها ونقشه ها را به دقّت مورد توجّه قرار دهید0 این اطّلا عات تصویری به شما کمک می کند که مطالب را بهتر به خاطر بسپارید0

3-     یاد بگیرید که نام ها ، مکانها و تاریخ ها یا زمان های یک یا چند رویدادرا با هم ارتباط دهیدبرای مثال ورود امام و فرار شاه را به خاطر بسپارید0

4-     داستانهایی را بخوانید که به درس تاریخ شما مربوط می شود0 به این ترتیب ، با یک تیر دو نشان زده ایدهم تاریخ را خوانده اید و هم یک داستان تاریخی را برای درس ها ی آینده ی خودتان به خاطر می سپارید0

5-     رویدادها ومطالب تاریخی را به زندگی خودتان نزدیک کنید0 آشنایی و یا استفاده از یک اثر هنری و یا نام یک شخصیّت تاریخی به شما کمک می کند تا رویدادهای دوره ی تاریخی مورد نظر را بهتر بخواطر بسپارید0

6-     آموزگاران خوب به علّت های رویدادهای تاریخی علاقه دارند0 از آنها تقاضا کنید دربارهی علّت های وقایع برای شما توضیح دهد0طرح سوالات تاریخی به شما کمک می کند تا دریابید چهرابطه ای بین شخصیّت های تاریخی وجود داردو چگونه این دو بر هم تأثیر می گذارند 0

7-     برای زنده کرئن تاریخ ، یک فهرست زمانی برای رویدادهای تاریخی تهیّه کنید0 تهیّه ی فهرستی از زمان رویدادها ، همراه با اسامی شخصیّت ها و رویدادهای مهم ، برای مروردرس تاریخ ضروری است0 این کار به عنوان خلاصه ای از چکیده ای از درس تاریخ به یادگیری شما کمک می کند0

8-     قبل از امتحان تاریخ ، فهرست مطالب ، یادداشت ها و خلاصه ی درسها را مرور کنید0 این کار شما رابرای به دست آوردن نمره ی خوب در امتحان کمک می کند0